Vandaag start onze reis richting California, maar omdat dit een te grote afstand is om in 1x te rijden hebben we een overnachting in Ely, NV....in the middle of nowhere..... en bij Lake Tahoe.

Doordat ons Hotel aan de rand van SLC staat zijn we in no-time op de I-215 en na 4miles op de I-80W waar we 118miles zullen doortuffen. Absoluut geen straf, want we rijden door de prachtige Salt Lake Desert

We stoppen bij een creepy benzinepomp voor koffie en wat lekkers. Anja mag ook nog even naar het toilet, maar tijdens de inspectie ziet ze daar toch maar vanaf

We stoppen, op aanraden van onze Tourguide van gisteren bij de Bonneville Salt Flats

De Bonneville Salt Flatsis eenzoutvlakte met een oppervlakte van 260 km². Het zout is op sommige plaatsen 1,8 meter dik. De vlakte is ontstaan doordat het zoute Lake Bonneville opdroogde. Het is de grootste zoutvlakte ten westen van het Great Salt Lake.

Adembenemend mooi!

Niet ver voorbij deze stop gaan we links af de State Route 93 South op, die ons in een bijna rechte lijn naar Ely zal brengen.

We zijn even na half 2 bij het hotel en nadat we ingecheckt zijn weet Benny niet hoe snel hij in de kamer moet komen om nog het laatste kwartiertje van de 1e WK wedstrijd van het Nederlands Elftal tegen Spanje te zien. Als hij de tv aan zet wordt hij bijna helemaal nuts. De stand, rechts boven in beeld geeft 5-1 aan voor Nederland!

Als de wedstrijd afgelopen is gaan we Ely verkennen. We hebben de hele middag nog en moeten tenslotte ook nog een restaurant zoeken voor vanavond. We zijn snel uitgekeken. Ely is eigenlijk alleen Mainstreet en daar is weinig tot hélemaal niets te beleven. Er is wel een Centre of Commerce, oftewel een VVV, en die geven ons een brochure van het Nevada Northern Railway Museum, waar je ook een rit met een stoomtrein kunt maken. We lopen terug naar het hotel en gaan dan met de auto naar het museum.

Binnen is, uiteraard, een souvenierswinkeltje. We kopen 2 tickets voor een 1,5 uur durende tour met de stoomtrein en 2 flesjes water. We vertrekken om half 5, dus we halen ook meteen nog wat crackers uit de auto, om straks de eerste honger te stillen.

Wat een gevaarte!

All aboard!

Uche...uche...uche

Het is...helaas...niet écht een rondrit. Het spoor loopt na drie kwartier dood. Hier hebben ze een fake ghosttown aangelegd met fake huisjes en een fake begraafplaats. We stoppen hier, maken een halve bocht achteruit om te kunnen draaien en rijden dan dezelfde weg weer terug.

We eten bij het Cell Block Steakhouse....

Benny besteld een 3 gangen menu, waarvan het voorgerecht Clamchowder is. Anja besteld een garnalencocktail en een Ceasar salad. De garnalencocktail ziet er niet uit! Een Martiniglas met wat sla en verder gevuld met een soort van bbq saus en er hangen reuze garnalen over de rand. Het smaakt zoals het er uit ziet. De garnalen zijn steenkoud, half bevroren en waterig. Al bij de 1e hap is Anja er klaar mee. We delen de Clamchowder. Als de serveerster Benny zijn hoofdgerecht komt brengen en we uitleggen dat dit dus werkelijk te smerig voor woorden is, biedt ze aan nog wat anders te halen, maar we laten het hierbij. De Clamchowder was heerlijk! Ze heeft wel de garnalencocktail van de rekening gehaald, met excuses van de kok!